Μέθοδοι Ανάπτυξης
Μπορείτε κι εσείς να δώσετε χώρο έκφρασης και το περιθώριο στο παιδί σας να αναπτύξει τη συναισθηματική του νοημοσύνη, καθώς αυτή την ικανότητα έχουν εν δυνάμει όλα τα παιδιά. Ο δικός σας ρόλος είναι να του παρέχετε το κατάλληλο περιβάλλον και να χρησιμοποιήσετε την κατάλληλη διαπαιδαγώγηση, που θα το βοηθήσει να αποκτήσει αυτεπίγνωση και αυτοέλεγχο.
Τα συναισθήματά μας δεν είναι τίποτα άλλο από το αποτέλεσμα πεποιθήσεων και προτύπων σκέψης. Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα γεγονός –ένα ερέθισμα–, το φιλτράρουμε μέσα από το προσωπικό μας σύστημα πεποιθήσεων και συμπερασμάτων για τη ζωή, για τους άλλους και για τον ίδιο μας τον εαυτό. Ανάλογα, λοιπόν, με τον τρόπο με τον οποίο το ερέθισμα συνδέεται με τα πρότυπα σκέψης μας, ανασύρονται τα συναισθήματα φόβου, ανασφάλειας, θυμού, ή και ασφάλειας, ηρεμίας, και τα λοιπά. Το συναίσθημα είναι ένας οδοδείκτης που αναβλύζει από μέσα μας για να μας μεταφέρει ένα μήνυμα για εμάς, για τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και για τις βαθιές μας επιθυμίες. Όταν τα συναισθήματά μας είναι θετικά, τότε αυτό δεν μας δημιουργεί πρόβλημα. Όταν όμως είναι αρνητικά, τότε είναι σημαντικό να ανακαλύπτουμε τα αίτια του συναισθήματος και πώς αυτό συνδέεται με πρότυπα σκέψεων τα οποία δεν διευκολύνουν τη ζωή μας και τη σχέση μας με τον εαυτό μας και τους άλλους ανθρώπους.
Τα παιδιά δεν έχουν αναπτύξει όλα τα πρότυπα σκέψης τους γιατί ακόμα κοινωνικοποιούνται και αναπτύσσουν το φίλτρο τους μέσα από την έκθεσή τους στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν. Παρ’ όλα αυτά, από τη στιγμή που γεννιούνται και σταδιακά προς τη νηπιακή ηλικία, καθώς κοινωνικοποιούνται, αναπτύσσουν μηχανισμούς με τους οποίους συνδέονται οι ανάγκες τους και οι επιθυμίες τους. Είναι σημαντικό λοιπόν, παράλληλα με τα πρότυπα διαπαιδαγώγησης και ενώ ένα παιδί αναπτύσσει την προσωπικότητά του, να έρχεται παράλληλα σε επαφή με τα συναισθήματα που προκαλούνται από διάφορα ερεθίσματα. Να μη νιώθει ντροπή ή αμήχανα γι’ αυτά, αλλά να αποτελούν αφορμή για εποικοδομητικές λύσεις και ανάπτυξη της αυτοδυναμίας και αυτοκυριαρχίας του.
Συζητάτε συχνά με το μικρό σας και εκφράζετε χωρίς δισταγμό τα συναισθήματά σας, δίνοντας το καλό παράδειγμα για την έκφραση και τη σωστή διαχείριση των συναισθημάτων του. Όταν δει εσάς τους ίδιους να εκφράζετε όσα νιώθετε και να είστε αυθεντικοί, τότε με τη σειρά του θα μάθει να εκφράζει τα δικά του συναισθήματα, θεωρώντας το κάτι φυσικό. Είναι σημαντικό, όμως, να αποφεύγετε να εκφράζετε επιθετικότητα, όπως και άλλα χαρακτηριστικά τα οποία ενεργοποιούν περισσότερο συναισθήματα φόβου και ανασφάλειας για το παιδί σας. Ακόμα και σε περιπτώσεις που θυμώσετε με κάτι ή μιλήσετε πιο έντονα, είναι σημαντικό μετά να εξηγήσετε στο παιδί σας τα συναισθήματά σας και να το βοηθήσετε να κατανοήσει ότι η ευθύνη για τα συναισθήματά μας, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο τα διαχειριζόμαστε είναι δική μας. Δεν ευθύνεται κανείς άλλος για τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε και νιώθουμε για τις καταστάσεις γύρω μας. Έτσι, θα κατανοήσει ότι δεν φταίει για τον δικό σας θυμό, αλλά και κανείς άλλος δεν ευθύνεται για τον δικό του. Αυτή η πεποίθηση αναπτύσσει μία υγιή προσωπικότητα που αναγνωρίζει τα συναισθήματά της, τα αποδέχεται, αναλαμβάνει την πλήρη ευθύνη αυτών και επιλέγει πώς θα τα διαχειριστεί! Μέσω αυτής της διαδικασίας, το παιδί μαθαίνει πώς να στρέφεται στον εσωτερικό του κόσμο και να ανακαλύπτει ακόμα και τα αίτια των συναισθημάτων του και των προτύπων συμπεριφοράς που υιοθετεί.